Cunha forma tan singular que evoca un rostro a punto de fundirse nun bico, a Pedra dos Namorados eríxese como un monumento natural ao sentimento máis universal na paisaxe sagrada de Muxía.
Rumoréase que esta peculiar formación rochosa puido estar ligada a antigos ritos pagáns de fertilidade, aínda que a lenda da Virxe da Barca non a integrou directamente na súa narrativa.
Curiosamente, a Pedra dos Namorados non figura nos documentos históricos que narran a aparición mariana. Sen embargo, a tradición popular mantívoa viva, outorgándolle un significado propio e profundamente romántico.
Situada nun recuncho algo máis apartado do conxunto de rochas que representan a barca da Virxe, pero próxima á discreta Pedra do Temón, este enclave natural converteuse no escenario de promesas eternas. Durante a Romaría da Virxe da Barca de Muxía, numerosas parellas peregrinan ata a Pedra dos Namorados para selar o seu amor con votos de fidelidade baixo a mirada do Atlántico e a espiritualidade do santuario. Este ritual espontáneo, nado da suxestiva forma da rocha, engade unha dimensión de afecto e compromiso humano á atmosfera sagrada do lugar.
A Pedra dos Namorados é, por tanto, un fermoso exemplo de como a tradición popular pode tecer novas historias en torno a lugares antigos. Aínda que non directamente vinculada á lenda fundacional do Santuario da Barca, transformouse nun símbolo do amor perdurable, un faro para as parellas que buscan un lugar especial onde xurarse un futuro xuntos.